Book Review - Forgotten Continent: The Battle for Latin America’s Soul by Michael Reid

[Diana Raby, Honorary Senior Research Fellow at the Institute of Latin American Studies, University of Liverpool, reviews The Battle for Latin America’s Soul by Michael Reid. Reid is the Latin America editor at the Economist. Click here to read the first chapter of Diana Raby's book Democracy and Revolution: Latin America and Socialism Today.]

Book Review - Forgotten Continent: The Battle for Latin America’s Soul by Michael Reid

By Diana Raby

Reid, a journalist for The Economist, with extensive experience of Latin America, has produced an ambitious, well-crafted but flawed study. He writes well and musters an impressive range of sources, and is passionate about the region. But the cause to which he devotes his massive knowledge and impressive analytical skills is mind-numbingly prosaic: his aim is to save Latin America’s “soul” for free trade, neoliberalism and global capitalism.

The book might well be sub-titled “an anti-Chávez manifesto”, for the Venezuelan leader and those allied with his regional ALBA project are the main targets of Reid’s critique. The issue in Latin America, for Reid, is between the “populist autocracy” of Chávez and his ilk, and the “democratic reformism” of Chile, Brazil and Mexico (p. xiv). The great success story, in the author’s view, is Chile, and while recognising that its neoliberal growth began with brutal repression under Pinochet, he lavishes praise on the democratic governments of the “Concertación” which have maintained the same economic policies.

In chapters 2-4 Reid provides a well-documented summary of the region’s economic and political history since colonial times. He engages effectively with those who attribute Latin American backwardness to the Iberian Catholic heritage, recognising that this may have contributed to such tendencies as clientelism, personalism and bureaucracy, but pointing out that this cannot explain the dramatic recent progress of Spain itself. He makes the standard liberal criticisms of dependency theory, and analyses with some justice the failings of import substitution industrialisation (ISI). He recognises the heavy-handedness of US interventionism since the nineteenth century, yet argues implausibly that national security doctrines (the rationale of the military regimes of the 1970s and ‘80s) were “home-grown products rather than American imports” (p. 116). And when it comes to the Cuban revolution, he gives a highly tendentious interpretation which whitewashes Washington’s role and minimises the revolution’s achievements.

But the heart of Reid’s analysis is the thesis, argued repeatedly and forcefully, that liberal reformism and free trade are the key to solving the region’s problems, and have finally begun to triumph in the last two decades. To maintain this thesis despite the apparent dramatic failures of neoliberalism, he has to resort to ad-hoc explanations and special pleading. Argentina’s successive crises were due to specific errors such as currency convertibility, the Mexican debacle of the mid-90s was due to corruption and governmental weakness, Ecuador’s repeated catastrophes resulted from “poor management” and inadequate reforms, Bolivia’s slide into crisis after an initially successful stabilisation was caused by external factors, and so on: anything other than the imbalances and inequalities produced by neoliberalism as such, the one thing that all these countries had in common.

It would be unfair to brand Reid as a mere reactionary: he insists on the need for some measure of social justice - “...if capitalism is to thrive it needs to be underpinned by an effective state and social policies, which have to be paid for with an adequate level of tax revenues” (p. 313). The problem is that the free-trade, privatisation, multinational-dominated agenda he advocates systematically prevents Latin American states from pursuing such policies. Furthermore, he accuses “rich-world leftists” of condescension in supporting Castro and Chávez while themselves enjoying the fruits of liberal capitalism, but fails to see that his own assumptions (that Latin Americans want the same capitalist solutions as Europeans or North Americans) are also thoroughly condescending.

Disappointingly also, for such a well-informed and meticulous writer, Reid’s account of Venezuela reproduces some of the standard errors and slanders of anti-chavista journalism: that Chávez ordered the repression of opposition demonstrators on 11 April 2002, that poverty rose under Chávez (only true for the period of unrest caused by the opposition coup and strike from 2002 to 2004), that Chávez said he was “a communist” when advocating 21st-century socialism, etc. A similar bias afflicts Reid’s account of contemporary Bolivia, whose President Evo Morales is patronisingly dismissed as “a cocagrowers’ leader and socialist with a pudding-basin haircut and a stripy jumper” (pp 1-2). And he is extraordinarily generous with regard to the Colombian government, making light of its responsibility for military and paramilitary repression; for Reid, Colombia’s main problems are the FARC insurgency and the fact that “the democratic state still struggles to impose the rule of law across the whole of the national territory” (p 272), when many would say that what the Colombian state is striving to impose is not the rule of law but the arbitrary control of a corrupt oligarchy.

Reid is at times eloquent, even passionate, about Latin America. Much of his analysis is thoughtful and perceptive, but it is ruined by his glib assumption that liberal capitalism is “the only game in town” and his refusal to take seriously the emergence of a radical alternative in the ALBA group of countries.

Michael Reid, Forgotten Continent: The Battle for Latin America’s Soul (New Haven, CT and London: Yale University Press, 2007), pp. xv + 384. £19.99 hard cover.

This review was written for the Bulletin of Hispanic Studies, where it will be appearing later this year. It is published in Red Pepper's Venezuela blog with the permission of the author.

Comments

[bathmate]

Happy new year.
nice link. I like it so much. this link is very useful to every body. very nice posting

Bathmate

[Nick Matyas]

i hope we can see this kind of page next time too. I liked it.
thank you for your great posting

Very effective product. I love it.

Very informative post. I liked it. Thanks for your posting.

Well that was a nice post. I liked it.

Very informative post. I liked it.

nice posting.

http://www.webroyalty.com

[books]

excellent firey book, this one.

[AltaMcneil21]

If you are willing to buy a house, you would have to get the credit loans. Moreover, my mother usually utilizes a college loan, which supposes to be really reliable.

[Kimbeneencown]

search friends
friend finder free
dating websites
search for friends
find a girlfriend

[Asperiaprence]

swiadectwo pracy
agent tomeklekarz medycyny pracy
impreza integracyjna

[Vasya]

смотреть бесплатные порно ролики бесплатное порно видео смотреть бесплатно смотреть бесплатное русское порно онлайн
бесплатное порно без регистрации смотреть порно зрелых смотреть порно геев
порно онлайн бесплатно без регистрации порно фото бесплатно бесплатное порно без смс регистрации
бесплатное порно онлайн без регистрации порно фильмы онлайн в качестве порно рассказы
смотреть порно фильмы онлайн порно ролики бесплатно лучше порно смотреть онлайн
секс порно онлайн смотреть онлайн хорошего качества порно смотреть порно фильмы без регистрации
живая стали фильм новинки онлайн фильмы смотреть бесплатно лучшие фильмы смотреть онлайн

[adhemypebem]

Angry Birds

[Adamlambertson]

Zarzadzanie trzeba do nauk ekonomicznych. Od poczatku XX wieku, od chwili zarzadzanie próbowano oprzec na naukowych podstawach, az do lat 60. XX wieku zarzadzanie pojmowane bylo jak ruch kierownicze, obejmujace nastepujace sekwencje postepowania: Programowanie, Organizowanie, Decydowanie, Argumentacja natomiast Kontrolowanie, nazywane klasycznymi funkcjami zarzadzania. Klasyczne funkcje zarzadzania wyróznil najwyzszy "klasyk" zarzadzania Henri Fayol. Jednak punkt widzenia zarzadzania zmienil sie odkad tego czasu radykalnie, tym samym powinno sie powrócic do starszej, bardziej ogólnej definicji: kierowanie to umiejetnosc wzglednie rutyna rozumnego stosowania srodków gwoli osiagniecia wyznaczonych celów.
(Zob. tez: Kierowanie, Koordynowanie)
Inne definicje zarzadzania:
Zarzadzanie jest sztuka osiagania zamierzonych rezultatów dzieki innych ludzi, zarzadzajacy (menedzerowie) osiagaja cele organizacji w poprzek organizowanie pracy innych, zas nie za sprawa praktykowanie zadan osobiscie.
Zarzadzanie to aktywnosc kierownicza polegajaca na ustalaniu celów oraz powodowaniu ich realizacji w organizacjach podleglych zarzadzajacemu, na podstawie wlasnosci srodków produkcji albo dyspozycji nimi (wg Gilinskiego).
Zarzadzanie owo impreza polegajace na dysponowaniu zasobami (wg prof. T. Pszczolowskiego).
Zarzadzanie owo zestaw dzialan (planowanie, organizowanie, uzasadnianie, kontrola) skierowanych na zasoby organizacji (ludzkie, finansowe, rzeczowe, informacyjne) wykorzystywanych z zamiarem osiagniecia celów organizacji. (wg Griffina).
Zarzadzanie to porzadkowanie chaosu (wg prof. B.R. Kuca)
W odniesieniu az do organizacji gospodarczych w miejsce slowa administracja uzywa sie niekiedy terminu administracja biznesu (ang. Business Administration). Misja administracji biznesu ujmuje krótkie okreslenie: "Administracja biznesu ma umozliwic, zeby zostalo zrobione to, co ma byc zrobione". Kierowanie biznesu jest dyscyplina akademicka, zas lancuch uniwersytetów zas szkól biznesu nadaje ranga magistra sposród tej dyscypliny (Master of Business Administration, w skrócie MBA).
Spis tresci
1 Temat zarzadzania
2 Idea zarzadzania w organizacjach
3 Kierowanie operacyjne - zarzadzanie czynnikami konkurencyjnosci
4 Inne podmioty zarzadzania
5 Teoretycy zarzadzania
6 Zobacz tez
7 Linki zewnetrzne
Przedmiot zarzadzania

Podmiot zarzadzajacy nie furt jest tym, jaki wyznacza cele. Przykladem takiej sytuacji prawdopodobnie stanowic zrzeszenie wojskowa, która ma do spelnienia okreslona misje, natomiast ani kobieta sama, ani jej dowódcy (podmioty zarzadzajace) nie formuluja tej misji. Formuluja lecz zadania (co jest az do zrobienia) natomiast okreslaja wartosci docelowe (ang. targets), czyli wyniki, jakie powinno sie uzyskac. Przyklad ten pokazuje, ze zrzeszenie jest srodkiem osiagania celów, i wiec jest przedmiotem zarzadzania. Inne typowe przedmioty zarzadzania majace identycznosc owo obejscie, grupa ludzi, czlon. Z reguly wypelniaja one klasyczne funkcje zarzadzania, ergo - poza wyjatki - powiemy, ze przedmiot zarzadzania majacy identycznosc jest na pelnia podmiotem zarzadzania.
Z wyjatkiem szczególnych przypadków, podczas gdy np. zarzadzanie osobistym budzetem przez pojedyncza osobe badz komenderowanie gospodarstwa w pelni samowystarczalnego, osiaganie zamierzonych wyników zalezy czesciowo odkad dzialania innych podmiotów. Z tej przyczyny kierowanie obejmuje równiez relacje (zwiazki) podmiotu sposród otoczeniem.
Kazdy osoba w swym dzialaniu wykorzystuje zasoby. Zasoby sa przedmiotem zarzadzania. Do najwazniejszych naleza zasoby ludzkie (sila robocza zas jej kwalifikacje), zasoby finansowe, aktywa materialne (srodki trwale) zas trwanie. Niedawno co chwila wiekszego znaczenia w dzialaniu organizacji nabieraja zasoby srodowiska naturalnego zas zasoby niematerialne (np. licencje, prawa autorskie), erudycja natomiast stosunki z otoczeniem spoleczno-gospodarczym zaliczane az do zasobów kapitalu niematerialnego (ang. intangibles, intangible capital). Dlatego w zarzadzaniu zasobami wyrózniamy najczesciej:
zarzadzanie zasobami ludzkimi,
zarzadzanie finansowe,
zarzadzanie aktywami,
zarzadzanie czasem,
zarzadzanie srodowiskiem,
zarzadzanie wiedza,
Administracja Warszawa
zarzadzanie kultura
zarzadzanie relacjami, przede wszystkim istotne w ostatnim czasie zarzadzanie zwiazkami z klientem,
zarzadzanie kapitalem niematerialnym,
zarzadzanie problemami,
zarzadzanie konfliktami,
zarzadzanie stresem,
zarzadzanie jakoscia,
zarzadzanie ryzykiem,
zarzadzanie emocjami,
zarzadzanie nieruchomosciami,
zarzadzanie wartoscia firmy - Value Based Management.
Przedmiot zarzadzania w organizacjach

Przeznaczeniem organizacji jest systematyzowanie (porzadkowanie) dzialania jej uczestników w taki procedura, zeby realizowala swa misje, osiagala pozadane wyniki wzglednie wykonywala swe zadania w poblizu optymalnym wykorzystaniu (zuzyciu) zasobów.
Przedmiotem zarzadzania ogólnego (ang. General Management) jest zrzeszenie jak caloksztalt. Az do zadan zarzadzania ogólnego nalezy zarzadzanie strategiczne, formowanie struktur organizacyjnych zas administracja zasobami ludzkimi zas aktywami. Nie mówiac o tego w nowym paradygmacie zarzadzania kladzie sie obfity akcent na rzad zas ksztaltowanie kultury korporacyjnej.
Przedmiotem zarzadzania funkcjonalnego sa zadania badz autonomicznych czesci organizacji, które nazywamy funkcjami. Podlug jednej sposród definicji (H. James Harrington) stolek w organizacji to orkiestra ludzi wykonujacych to samo funkcja. Najwazniejsza dziedzina zarzadzania funkcjonalnego jest zarzadzanie operacjami, utozsamiane drzewiej sposród zarzadzaniem produkcja, a dzis czesto okreslane ogólniej jak zarzadzanie wytwarzaniem wyrobów oraz uslug. Obecnie wzgledne waga zarzadzania funkcjonalnego zmniejsza sie, bo w coraz wiekszym stopniu uzupelniane jest ono a w czesci zastepowane zarzadzaniem procesowym.
Przechodzenie z zarzadzania funkcjonalnego na administracja procesowe jest zjawiskiem charakterystycznym gwoli wspomnianej zmiany paradygmatu zarzadzania. W tym nowym paradygmacie zarzadzanie operacjami wolno traktowac jako administracja czynnikami konkurencyjnosci.
Zarzadzanie operacyjne - kierowanie czynnikami konkurencyjnosci

Wyróznia sie trzy klasyczne czynniki konkurencyjnosci: jakosc, cena zas roznoszenie. Zapewnienie wymaganej przez rynek jakosci produktu (wyrobu wzglednie uslugi badz pakietu produkty+uslugi), kosztu nabycia i uzytkowania produktu zas wymaganej ilosci, róznorodnosci, terminowosci dostaw produktu a szybkosci realizacji zamówien decyduje o konkurencyjnosci produktu, czyli o jego atrakcyjnosci rynkowej w porównaniu z innymi produktami. Nie liczac czynników klasycznych duzego znaczenia nabieraja niedawno takie czynniki, kiedy sprawnosc obslugi klientów (ang. Customer Service) a cechy jakosci wykraczajace wyjawszy postac konstrukcji natomiast wykonania, np. ekologicznosc tudziez obronnosc produktu oraz procesu produkcji.
Zapewnienie jakosci na postepowanie sztampowy jest zadaniem kontroli jakosci. Monitoring jakosci jest funkcja organizacyjna. Obserwacja jakosci wykonuje swoje funkcja w ten sposób, iz z wytworzonych produktów wybiera produkty spelniajace wymagania natomiast kwalifikuje je jak nadajace sie do przekazania klientowi zewnetrznemu badz wewnetrznemu. Produkty nie spelniajace wymagan zostaja odrzucone za posrednictwem kontrole jakosci natomiast kierowane do poprawek, az do naprawy wzglednie do zlomowania.
Zapewnienie jakosci na strategia nowoczesny (w nowym paradygmacie zarzadzania) polega na zapewnieniu doskonalosci procesu wytwarzania oraz dostarczania. Podstawa takiego postepowania jest teza, ze o ile dzielo na kazdym etapie procesu jest wysokiej jakosci, owo na wyjsciu procesu powstaje towar wysokiej jakosci. W praktyce parametry charakteryzujace forma produktu musza oznaczac sie w okreslonych oraz waskich granicach. O ile no jest, mówi sie, ze tok jest nieruchomy. Jak acz zostanie stwierdzone, ze blizej nie okreslony sposród parametrów jakosci produktu nie miesci sie w zadanych granicach, trzeba poszukac w procesie miejsc, które sa przyczyna defektu, zas w nastepnej kolejnosci skreslic owe przyczyny. W ów metoda realizowane jest sprzezenie zwrotne pomiedzy wyjsciem procesu, a miejscami w procesie decydujacymi o jego doskonalosci.
Opisany sposób sterowania procesem jest istota Kompleksowego Systemu Sterowania za posrednictwem Postac - (ang. TQC - Total Quality Control). W praktyce olbrzymia wieksza czesc procesów owo procesy nieciagle. W takich procesach w podobny sposób analizowanie, podczas gdy zas postac produktu na wyjsciu maja nature statystyczna. W odniesieniu do takich przypadków oraz w odniesieniu do procesów biznesowych mówimy o statystycznym sterowaniu procesami (ang. SPC - Statistical Process Control).
Zarzadzanie kosztami na podejscie tradycyjny ma na celu redukcje kosztów dzialania organizacji. Dwaj najpowszechniejsze srodki prowadzace az do tego owo kontroling kosztów polegajacy na narzuceniu dyscypliny budzetowej (patrz: budzet, budzetowanie) wszystkim komórkom organizacyjnym natomiast czynienie oszczednosci.
W zarzadzaniu procesowym zamiast o redukcji kosztów mówi sie o redukcji strat. Podstawa programu redukcji strat jest pogrupowanie strat. W odniesieniu do niektórych procesów a funkcji, takich jak bieg produkcji, azaliz utrzymanie ruchu, punktem wyjscia az do klasyfikacji strat jest segmentacja standardowa (np. siódemka rodzajów strat produkcyjnych, tzw. Szesc Wielkich Strat w pierwszym standardzie Total Productive Maintenance, szesnastka glównych strat w drugim standardzie tego systemu). W praktyce najpowszechniejszym przedsiewzieciem majacym na celu redukcje strat jest eliminowanie z procesu wszystkich elementów, które nie przynosza wartosci dodanej, sa marnotrawstwem (patrz Muda). Przedsiewzieciem kompleksowym jest wyszczuplanie procesów (ang. streamlining). Najczesciej nie ogranicza sie ono az do eliminowania elementów zbednych, jakkolwiek wymaga przeprojektowania procesu. Podstawowa metodologia wyszczuplania procesów, podobnie jak produkcyjnych gdy a biznesowych, jest inzynieria przemyslowa - metodologia wspierajaca administracja operacyjne, traktowana czestokroc w charakterze samodzielna obreb zarzadzania.
Najprostszy casus konkurowania w oparciu o koszty to rywalizacja cenowa. Na niektórych rynkach, w zasadzie rynkach profesjonalnych, wysoka oplata produktu jest akceptowana pod warunkiem niskich kosztów eksploatacji produktu oraz niskich kosztów wylaczenia produktu z eksploatacji. W takich przypadkach towar konkursowy kosztowo owo produkt o niskim koszcie cyklu zycia.
Dostawa jako faktor konkurencyjnosci jest trafnie wiazka kilku róznych czynników, które - zaleznie od czasu warunki (gl. od chwili obszaru produktowo-rynkowego tudziez sytuacji konkurencyjnej) - maja wieksze badz mniejsze wplyw. Az do najwazniejszych z nich trzeba solidnosc dostaw, inaczej wypelniacz przy uzyciu dostawce obietnic dotyczacych terminu dostawy. Obecnie rosnie ranga szybkosci dostaw, alias czasu, który uplywa od chwili momentu otrzymania zamówienia z wykorzystaniem dostawce do momentu dostarczenia towaru na lokalizacja przeznaczenia. Czynnikiem podstawowym jest zapewnienie wymaganej ilosci towaru, toz w ramach tego rosnie istotnosc róznorodnosci produktów. Targ wymaga dlatego ze raz za razem bardziej róznorodnych produktów dostarczanych coraz to czesciej a w coraz mniejszych partiach. Dokonanie tego warunku wymaga elastycznosci systemu produkcyjnego, która jest tym wieksza, im krótszy Chronos i mniejszy koszt przestawiania (przezbrajania - patrz SMED).
Jak wspomniano w góre, postac, wartosc i dostawa nie sa jedynymi czynnikami konkurencyjnosci. Poreka pozostalych waznych aktualnie czynników konkurencyjnosci odbywa sie w poprzek administracja srodowiskiem oraz administracja bezpieczenstwem.
Wyszczuplanie procesu z reguly prowadzi w tym samym czasie do jego przyspieszenia.
Prawidlowo prowadzone przeprojektowanie procesu pozwala osiagnac naraz redukcje kosztów a poprawe jakosci produktu. Przeprojektowanie radykalne procesów biznesowych owo reengineering, który stosowany jest teraz wybitnie nieczesto, jako ze radykalizm jego metodologii przynosi w warunkach przemyslowych na ogól wiecej efektów negatywnych, niz pozytywnych. Az do mniej radykalnych metodologii doskonalenia procesów naleza Business Process Redesigning oraz Ulepszanie Procesów Biznesowych (ang. Business Process Improvement).
Inne podmioty zarzadzania

Gospodarka przyswajajaca (zbieractwo, myslistwo, rybolówstwo, pierwotne rolnictwo) wykorzystuje ograniczone zasoby naturalne, z tej przyczyny jej celem jest nie nic bardziej blednego akwizycja oraz wykorzystanie tych zasobów, lecz takze ich ustrzezenie. Wystepuja tedy lecz niektóre, niezbedne elementy zarzadzania, gdy podzial pracy, planowanie robót gospodarskich a koordynowanie ich a proste czynnosci administracyjne, jak rejestracja inwentarza.
W gospodarce pierwotnej (samowystarczalnej) równie podczas gdy w gospodarce przyswajajacej tudziez w wielu formach gospodarki kolektywnej (np. zagospodarowanie dzialów wodnych, ekonomia lesna) praca na komplet nie ma ustalonej ceny, w nastepstwie tego nie musi wydarzac sie po tej stronie w ogóle kierowanie finansowe. Nie wystepuje po tej stronie zarzadzanie strategiczne, i kierowanie operacyjne ogranicza sie az do organizacji pracy.
W gospodarstwach rolnych natomiast w najprostszych formach dzialalnosci gospodarczej, jak drobny handel, uslugi tudziez wytwórczosc (rzemioslo) wystepuja elementy strategii a zarzadzania zasobami (poniewaz wystepuje substytucja pracy, kapitalu a energii), kierowanie jakoscia zas organizacja pracy. Kategoria wynikowa jest po tej stronie przychód albo placa, wystepuje tym samym zarzadzanie zakupami, tymczasem nie wystepuje zarzadzanie kosztami.
W gospodarstwach domowych podstawowym zagadnieniem zarzadzania jest alokacja dochodu i dysponowanych zasobów pracy oraz czasu miedzy konsumpcje biezaca (w tym odpoczynek, odpoczynek natomiast rozrywka), oszczednosci a inwestycje w czas przyszly (np. edukacje).
Szczególna dziedzina zarzadzania jest kierowanie osobiste, którego podmiotem jest jednostka, i przedmiotem na caloksztalt jej budzet czasu. Zarzadzanie czasem za paragraf wyjscia bierze uswiadomienie sobie za posrednictwem jednostke hierarchii wartosci dotyczacej tego, co jest gwoli niej wazne w jej zyciu. Celem jest racjonalne gospodarowanie od czasu do czasu, tzn. alokowanie go wg priorytetów wynikajacych z owej refleksji. Wprawa zarzadzania od czasu do czasu bywa i istotnym atutem pracownika w organizacji.
Inna szczególna dziedzina zarzadzania sa sytuacje szczególne; wyróznia sie na przyklad administracja katastrofami, zarzadzanie konfliktami, zarzadzanie kryzysowe.
Historycznie najwczesniejsza, w pelni dojrzala dziedzina zarzadzania jest administracja terytorialna i panstwowa. Najwczesniej uksztaltowala sie administracja w miejsce (prawdopodobnie w 2 polowie VI tysiaclecia p.n.e.), skoro miasta powstaly poprzednio powstaly panstwa.
Teoretycy zarzadzania